Synapsa » Rozdział 1.1: Psychologia zaburzeń w zarysie

Synapsa

Czasopismo Naukowe

Rozdział 1: Psychologia zaburzeń w zarysie

Część 1

Quiz z historii psychologii

Quiz

1. Ma charakter relatywny:

A) norma teoretyczna B) norma społeczno-kulturowa C) norma statystyczna D) norma prawna

Wyjaśnienie: Norma społeczno-kulturowa jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ opiera się na wartościach i przekonaniach, które różnią się w zależności od kultury i społeczeństwa. Co jest uznawane za "normalne" w jednym kontekście społeczno-kulturowym, może być postrzegane jako niezwykłe lub nieakceptowalne w innym.

2. Te modele opisują jaki jest wzorzec prawidłowej osobowości:

A) społeczno-kulturowe B) statystyczne C) nominalne D) teoretyczne

Wyjaśnienie: Teoretyczne modele osobowości, takie jak psychoanaliza Freuda czy teoria osobowości Junga, próbują zdefiniować, co stanowi "zdrową" lub "prawidłową" osobowość na podstawie teoretycznych założeń. Te modele nie opierają się wyłącznie na obserwacji empirycznej, ale raczej na teoretycznym rozumieniu natury ludzkiej.

3. Jaka norma umożliwia opracowanie skutecznych programów działań korektywnych i terapeutycznych?

A) społeczno-kulturowa B) teoretyczna C) statystyczna D) nominalna

Wyjaśnienie: Norma teoretyczna jest kluczowa dla opracowania skutecznych programów terapeutycznych, ponieważ opiera się na zrozumieniu teoretycznych podstaw zaburzeń i zdrowia psychicznego. Pozwala to na opracowanie interwencji opartych na dowodach naukowych i teoretycznych modelach funkcjonowania psychicznego.

4. W ujęciu dymensjonalnym o patologii decyduje:

A) stopień nasilenia danej cechy B) stopień dyskomfortu wywołanego u obserwatora C) stopień subiektywnego cierpienia D) stopień zakłócenia funkcjonowania jednostki lub społeczności

Wyjaśnienie: Stopień nasilenia danej cechy jest kluczowy w dymensjonalnym podejściu do patologii, gdzie zakłada się, że cechy osobowości i symptomy mogą być rozłożone na kontinuum od normalności do patologii. Wysoki stopień nasilenia określonej cechy może wskazywać na obecność zaburzenia.

5. Według ICD-11:

A) Sama dewiacja społeczna lub społeczny konflikt bez zaburzenia indywidualnego funkcjonowania nie powinny być zaliczane do zaburzeń psychicznych B) Sama dewiacja społeczna lub społeczny konflikt bez zaburzenia indywidualnego funkcjonowania mogą być zaliczane do zaburzeń psychicznych C) zaburzenie jest terminem ściśle określonym D) zaburzenie w większości przypadków wiąże się z patologią społeczną

Wyjaśnienie: Sama dewiacja społeczna lub społeczny konflikt bez zaburzenia indywidualnego funkcjonowania nie powinny być zaliczane do zaburzeń psychicznych - podkreśla, że dla diagnozy zaburzenia psychicznego konieczne jest występowanie znaczących klinicznie problemów w funkcjonowaniu jednostki, a nie tylko odchylenie od norm społecznych czy konflikty społeczne.

6. Zaburzenie psychiczne definiowane jest jako występujący u danej jednostki syndrom, charakteryzujący się istotnymi z klinicznego punktu widzenia zaburzeniami dotyczącymi zachowania, regulacji emocji lub funkcjonowania poznawczego. Jest to definicja zaburzenia psychicznego wg:

A) ICD-10 B) ICD-11 C) DSM-V D) DSM-IV

Wyjaśnienie: Definicja ta jest zgodna z DSM-V (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th Edition), który definiuje zaburzenie psychiczne jako syndrom charakteryzujący się klinicznie znaczącymi zaburzeniami w funkcjonowaniu psychicznym, emocjonalnym lub behawioralnym.

7. Osią ICD-10 NIE jest:

A) zespół kliniczny podstawowy i towarzyszące B) niesprawność funkcjonalna C) poziom przystosowania D) czynniki stanowiące kontekst zjawisk klinicznych

Wyjaśnienie: Wyróżniamy 3 osie ICD-10: zespół kliniczny podstawowy i towarzyszące, niesprawność funkcjonalna, czynniki stanowiące kontekst zjawisk klinicznych. Poziom przystosowania jest jedną z osi DSM-IV-TR.

8. Osią DSM-IV-TR nie jest:

A) subiektywny poziom cierpienia B) zespoły kliniczne C) zaburzenia osobowości, rozwojowe oraz upośledzenie umysłowe D) stany ogólnomedyczne

Odpowiedź prawidłowa: A) subiektywny poziom cierpienia. Wyjaśnienie: Wyróżniamy 5 Osi DSM-IV-TR: zespoły kliniczne, zaburzenia osobowości, rozwojowe oraz upośledzenie umysłowe, stany ogólnomedyczne, problemy psychospołeczne i środowiskowe, poziom przystosowania.

9. Wywodzi się z podejścia medycznego:

A) podejście salutogenetyczne B) podejście holistyczne C) podejście psychomedyczne D) podejście patogenetyczne

Wyjaśnienie: Podejście patogenetyczne, wywodzące się z medycyny, skupia się na czynnikach prowadzących do powstawania chorób, ich rozwoju oraz sposobach leczenia. Podkreśla przyczyny (etiologię) i mechanizmy powstawania zaburzeń oraz chorób.

10. To podejście nastawione jest na poszukiwanie przyczyn zaburzeń, opisuje je i klasyfikuje zamiast rozumieć proces i mechanizmy:

podejście patogenetyczne podejście salutogenetyczne podejście holistyczne podejście psychomedyczne

Wyjaśnienie: Podejście patogenetyczne koncentruje się na identyfikowaniu przyczyn zaburzeń, ich opisie i klasyfikacji, co jest charakterystyczne dla podejścia medycznego.

11. Podejście patogenetyczne dzieli czynniki chorobotwórcze na:

A) psychogenne, somatogenne i endogenne B) psychogenne, somatogenne i egzogenne C) psychogenne, teratogenne i endogenne D) psychogenne, teratogenne i egzogenne

Wyjaśnienie: czynniki psychogenne są czynnikami wynikającymi z uczenia się patologicznych wzorców reagowania, problemów z regulacją, zaburzenia więzi, warunków socjalizacyjnych, stresu), a czynniki somatogenne i endogenne są związane z predyspozycją genetyczną).

12. Podejście patogenetyczne jest krytykowane, ponieważ:

A) “patologizuje” B) koncertuje się na tym, co przynosi ulgę i co pomaga w chorobie, a nie na tym, co sprzyja zdrowiu psychicznemu C) cechuje go redukcjonizm D) wszystkie odpowiedzi prawidłowe

Wyjaśnienie: redukcjonizm - sprowadzanie złożonych problemów psychologicznych i społecznych wyłącznie do kwestii biologicznych lub medycznych, ignorując przy tym wpływ czynników społecznych, kulturowych, ekonomicznych i środowiskowych na zdrowie psychiczne.

13. Według Hobfolla o zdrowiu decyduje:

A) sposób, w jaki ludzie radzą sobie ze stresem oraz interpretują go B) Indywidualne doświadczenia i cechy osobowości C) stosunek zasobów i stresorów D) Zachowania zdrowotne

Wyjaśnienie: Hobfoll podkreśla, że utrata zasobów jest bardziej znacząca i ma większy wpływ na jednostkę niż potencjalne korzyści płynące z ich zdobycia. Dlatego kluczowe dla zdrowia jest nie tylko posiadanie zasobów, ale również ich ochrona i zdolność do skutecznego zarządzania nimi w celu minimalizowania wpływu stresorów.; Sposób, w jaki ludzie radzą sobie ze stresem oraz interpretują go - ta odpowiedź nawiązuje do teorii Lazarusa i Folkman

14. Zdrowie psychiczne wg. WHO:

A) zakłada wzajemne związki pomiędzy ciałem a psychiką B) jest przeciwstawne chorobie psychicznej C) to proces stałego dynamicznego równoważenia potrzeb człowieka i wymagań otoczenia D) to pełny dobrostan fizyczny, psychiczny i społeczny człowieka

15. Co nie jest wadą systemu klasyfikacji?

A) upraszczanie B) kategoryzacja ludzi C) stygmatyzacja D) stereotypizacja

Wyjaśnienie: Systemy klasyfikacji diagnostycznej nie kategoryzują ludzi, a zaburzenia.

16. Odczuwanie wyraźnej obawy przed tym, że rumieniec pojawiający się na twarzy kogoś obrazi lub wprawi zakłopotanie może być przejawem zaburzeń lękowych o nazwie:

A) Trichotillomania B) Taijin Kyofusho C) Hikikomori D) Harakiri

Wyjaśnienie: Taijin Kyofusho jest specyficznym rodzajem zaburzenia lękowego rozpoznawanym głównie w Japonii i innych kulturach azjatyckich, choć można je spotkać również poza nimi. Charakteryzuje się ono przede wszystkim nadmierną obawą o to, że własne ciało, części ciała lub funkcje ciała mogą być źródłem dyskomfortu, zawstydzenia lub obrzydzenia dla innych osób.

17. Ataque de nervios głównie dotyczy:

A) Latynosów, zwłaszcza tych pochodzących z Karaibów B) Latynosów niezależnie od pochodzenia C) Latynosów zamieszkujących Amerykę Łacińską D) Latynosów, zwłaszcza tych pochodzących z Dominikany

Wyjaśnienie: "Ataque de nervios" to zjawisko psychologiczne głównie związane z kulturami latynoskimi, zwłaszcza z osobami pochodzącymi z Karaibów. Jest to rodzaj kryzysu emocjonalnego lub ataku nerwowego, który obejmuje szeroki zakres objawów, takich jak intensywne emocje, krzyki, płacz, agresywne zachowania, a czasami także odczucia dysocjacji i somatyzacji. Zjawisko to jest uznawane za kulturowo specyficzny sposób reagowania na ekstremalny stres i emocjonalne przeciążenie.

18. Deinstytucjonalizacja to:

A) Proces psychoterapii indywidualnej. B) Przeniesienie opieki zdrowotnej do szpitali. C) Przejście od tradycyjnego leczenia w szpitalach do form bardziej zintegrowanych ze społecznością. D) Rozwój nowych leków psychotropowych.

Wyjaśnienie: Deinstytucjonalizacja to proces, w ramach którego dąży się do ograniczenia liczby hospitalizacji długoterminowych osób z zaburzeniami psychicznymi, zastępując je usługami ambulatoryjnymi, wsparciem w środowiskach lokalnych i inicjatywami rehabilitacyjnymi. Celem jest umożliwienie osobom z zaburzeniami psychicznymi życia bardziej niezależnego i zintegrowanego ze społecznością.

19. Zaburzenia ostre:

A) pojawiają się nagle i trwają krótko B) pojawiają się nagle i trwają długo C) pojawiają się stopniowo i trwają krótko D) pojawiają się stopniowo i trwają długo

Wyjaśnienie: Zaburzenia ostre charakteryzują się tym, że pojawiają się nagle i trwają krótko

20. Proporcja rzeczywistych, aktywnych przypadków zaburzenia w danej populacji w danym momencie:

A) epidemiologia B) rozpowszechnienie punktowe C) zapadalność D) rozpowszechnienie w okresie 1 roku

Wyjaśnienie: Rozpowszechnienie punktowe (ang. point prevalence) to termin epidemiologiczny, który opisuje proporcję rzeczywistych, aktywnych przypadków zaburzenia (lub dowolnego stanu zdrowia) w danej populacji w określonym, pojedynczym momencie czasu. Jest to sposób na określenie, jak często występuje dane zaburzenie w populacji w danym punkcie czasowym. Rozpowszechnienie punktowe pozwala na zrozumienie natychmiastowego obciążenia danym stanem zdrowia w populacji i jest użyteczne w planowaniu zasobów zdrowotnych, polityce zdrowotnej oraz w badaniach epidemiologicznych.

Stworzyła: Magdalena Kąkol

Na podstawie: Na podstawie: Butcher, J. N., Hooley, J. M., Mineka, S. (2017). Psychologia zaburzeń. DSM-5. Sopot: GWP

Czasopismo Naukowe Synapsa, ISSN: 3072-127X, DOI prefix: 10.65008

Wydawca: Magdalena Kąkol, Milena Koniuszewska

Aleje Jerozolimskie 141/73, 02-304 Warszawa

Kontakt mailowy: czasopismo.synapsa@gmail.com

Redaktor: Lek. Dent. Julia Rogowska-Patryn

Czasopismo Naukowe Synapsa, ISSN: 3072-127X

Wydawca: Magdalena Kąkol, Milena Koniuszewska

Aleje Jerozolimskie 141/73, 02-304 Warszawa

Kontakt mailowy: czasopismo.synapsa@gmail.com

Redaktor: Lek. Dent. Julia Rogowska-Patryn